C me verovert ons met stuiterende energie
door Daphne Broers. woensdag 17 december 2008 | 09:48 | Laatst bijgewerkt op: woensdag 17 december 2008 | 09:53
Hoera. We hebben er weer een festival bij. Eentje waar je echt en zeker naartoe moet. Voor het enthousiame, voor de acts, voor de hapjes, maar vooral: voor het gevoel. Klinkt zweverig, maar dat is het niet. 'C me' is namelijk een festival waar je onmogelijk met een slecht humeur uit kunt komen lopen. En dat terwijl het thema radicalisering is.
Op het eerste gezicht nou niet een onderwerp waar je gezellig en opgewekt van wordt. Toch is dat Humanitas gelukt. Weer. En zelfs nog beter dan het vorige project 'Crush', dat over loverboys en relatiegeweld ging. Niet alleen werkt de gekozen festivalopzet van 'C me' in het TAC veel beter dan bij 'Crush', dat zich voornamelijk op één podium in het Muziekcentrum afspeelde, ook de kwaliteit is sinds 2006 vooruitgegaan. Met ruim tachtig jongeren is een verrassend programma in elkaar gezet dat vanaf minuut een overloopt van stuiterende energie. Overal klinken dezelfde confronterende vragen door. Hoe sta jij in een groep? Hoe authentiek is jouw mening? Hoe zie jij anderen?
Bij vlagen is dat bijna briljant uitgewerkt. Er is een programma vol originele filmpjes, een installatie met radicale barbiepoppen en rake raps over vooroordelen. De zaal houdt de adem in tijdens een prachtige marionettendans, waarin een paar dansers loskomt van de groep die met elastieken aan het plafond vastzit. Een groepje vrouwen transformeert tot 'De Lapdance-ende Pussycat Burka's' en mixt zo heel effectief humor en lef door de dans.
Ook het toneelstuk van regisseuse Renske van den Broek verbeeldt het thema krachtig. De aanloop is voor de spelersgroep nog wel wat stroefjes en ook het geluid laat af en toe zwaar te wensen over, maar na een kwartiertje spat er talent en eigenheid van af.
We maken kennis met een groep vol stereotypes: van blonde bimbo tot knuffelallochtoon en van dreadlock-alto tot kapitalistische kakker. Een van hen is onlangs uit het stuk geschreven en zal zich vanavond wreken. Zij ontpopt zich tot terroriste.
De weg van redelijk naar radicaal wordt vervolgens uitgelegd in een powerpointpresentatie. Het vijfstappenplan is niet alleen verhelderend, maar ook zwaar lachwekkend uitgebeeld.
Hilarisch zijn ook de hysterische cheerleaders die de terroriste aanmoedigen haar bommengordel aan te steken. 'Kijk dat krijg je ervan als je mij negeert', sneert ze tegen de zaal. Beetje jammer is wel dat er uiteindelijk niks ontploft. Het einde loopt daardoor als een losgelaten ballonnetje leeg. Maar dat is dan ook echt het enige minpuntje van 'C me'.
‘C me’, jongerenproductie van Humanitas Eindhoven. Gezien: maandag in het TAC aan de Vonderweg in Eindhoven. Daar nog te zien: woensdag (14.30 uur), donderdag (20.00 uur) en vrijdag (14.30 en 20.00 uur).
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten